دفتر خدمات ارتباطی ده محمد- طبس

در روایات آمده است که رقيه خاتون يا فاطمه بنت الحسين(ع) معروف به فاطمه صغيره دختر آخر امام حسين(ع) از مادري به نام ام اسحاق بنت طلحه يا شاه زنان بود. سن مبارک او را ۴،۳، 5 يا 7 سال دانسته اند. امام حسين(ع) بسيار به او مهر مي ورزيد و وي نيز به پدر، علاقه فراواني داشت. رقيه به همراه پدر، برادران، عموها و ديگر خاندان نبوي راهي سرزمين کربلا شد. پس از شهادت امام و يارانش به اسارت کوفيان درآمده و سپس راهي شام شدند. رقيه خاتون در شام شب و روز در فراق پدر مي گريست و پدر را طلب مي کرد. معروف است که در خرابه شام پس از ديدن سر بريده پدر و گفتگوي سوزناک با وي لب بر لب هاي پدر نهاده و آن چنان گريست که بيهوش شد. وقتي که او را حرکت دادند. دريافتند که از دنيا رفته است. آستانه حضرت رقيه(س) يکي از زيارتگاههاي شيعيان در شهر دمشق پايتخت سوريه در 300 متري شمال شرقي مسجد مشهور اموي واقع است.